Door: corrie de heer
Oh, wat mooi, zeker voor iemand met een handicap, die zeer veel prijs stelt op eigen autonomie.
View ArticleDoor: Mary Bregmsn
Erg kort Door de bocht op alle fronten. De werkelijkheid ligt heel wat genuanceerder. En om misdadigers, vluchtelingen etc in een adem te noemen ervaar ik als onjuiste verbinding en stemmingmakerij.
View ArticleDoor: Elsje
Merkwaardig om bij zo’n positieve kijk op dementie als titel te kiezen: de donkere gave…, dat suggereert toch wel iets anders dan positiviteit. Daarnaast is het wat kort door de bocht om te stellen dat...
View ArticleDoor: Hans Zellenrath
Mijn moeder werd zo langzaam dement dat zij het zelf niet merkte. Altijd was zij vrolijk en lief in die periode. Zij werd drie en een half jaar verpleegd bij Humanitas Akropolis in Rotterdam en heeft...
View ArticleDoor: Eline
“Dit is een paradox: hoewel dementerenden weinig mogelijkheid meer hebben om zich te ontwikkelen helpen zij, in hun beroep op zorg, ons tot ontwikkeling te komen. Hulpvragers helpen ons. Dat is hun...
View ArticleDoor: Rachel Reedijk
Zorg voor de naasten, al dan niet ziek en oud, is niet uitgevonden door het christendom. Nog afgezien van het jodendom, u vermoedelijk niet onbekend, is het zo dat dergelijke ethische voorschriften al...
View ArticleDoor: jj suurmond
De strekking van mijn stukje is dat alleen het onvolmaakte ons kan redden. De hulproep van de ander opent ons, maakt empathie en betrokkenheid mogelijk en brengt ons zo tot leven. Dit wordt in het...
View ArticleDoor: Margaretha Coornstra
“In mijn werk als geestelijk verzorger in een verpleeghuis zie ik dat dementie vaak moeilijker is voor de naaste omgeving dan voor de zieke zelf die meestal vredig in zijn of haar stoel zit” – let...
View ArticleDoor: corrie de heer
Oh, wat mooi, zeker voor iemand met een handicap, die zeer veel prijs stelt op eigen autonomie.
View ArticleDoor: Mary Bregmsn
Erg kort Door de bocht op alle fronten. De werkelijkheid ligt heel wat genuanceerder. En om misdadigers, vluchtelingen etc in een adem te noemen ervaar ik als onjuiste verbinding en stemmingmakerij.
View ArticleDoor: Elsje
Merkwaardig om bij zo’n positieve kijk op dementie als titel te kiezen: de donkere gave…, dat suggereert toch wel iets anders dan positiviteit. Daarnaast is het wat kort door de bocht om te stellen dat...
View ArticleDoor: Hans Zellenrath
Mijn moeder werd zo langzaam dement dat zij het zelf niet merkte. Altijd was zij vrolijk en lief in die periode. Zij werd drie en een half jaar verpleegd bij Humanitas Akropolis in Rotterdam en heeft...
View ArticleDoor: Eline
“Dit is een paradox: hoewel dementerenden weinig mogelijkheid meer hebben om zich te ontwikkelen helpen zij, in hun beroep op zorg, ons tot ontwikkeling te komen. Hulpvragers helpen ons. Dat is hun...
View ArticleDoor: Rachel Reedijk
Zorg voor de naasten, al dan niet ziek en oud, is niet uitgevonden door het christendom. Nog afgezien van het jodendom, u vermoedelijk niet onbekend, is het zo dat dergelijke ethische voorschriften al...
View ArticleDoor: jj suurmond
De strekking van mijn stukje is dat alleen het onvolmaakte ons kan redden. De hulproep van de ander opent ons, maakt empathie en betrokkenheid mogelijk en brengt ons zo tot leven. Dit wordt in het...
View ArticleDoor: Margaretha Coornstra
“In mijn werk als geestelijk verzorger in een verpleeghuis zie ik dat dementie vaak moeilijker is voor de naaste omgeving dan voor de zieke zelf die meestal vredig in zijn of haar stoel zit” – let...
View ArticleDoor: corrie de heer
Oh, wat mooi, zeker voor iemand met een handicap, die zeer veel prijs stelt op eigen autonomie.
View ArticleDoor: Mary Bregmsn
Erg kort Door de bocht op alle fronten. De werkelijkheid ligt heel wat genuanceerder. En om misdadigers, vluchtelingen etc in een adem te noemen ervaar ik als onjuiste verbinding en stemmingmakerij.
View ArticleDoor: Elsje
Merkwaardig om bij zo’n positieve kijk op dementie als titel te kiezen: de donkere gave…, dat suggereert toch wel iets anders dan positiviteit. Daarnaast is het wat kort door de bocht om te stellen dat...
View ArticleDoor: Hans Zellenrath
Mijn moeder werd zo langzaam dement dat zij het zelf niet merkte. Altijd was zij vrolijk en lief in die periode. Zij werd drie en een half jaar verpleegd bij Humanitas Akropolis in Rotterdam en heeft...
View Article
